Meer weten?
Harry vertelt je er graag meer over.
06 51 81 31 61
Op 22 oktober organiseerden we het symposium Doe zelf eens mee.
Er ontstond een levendig debat met bestuurders, frontprofessionals, adviseurs én bewoners over de vraag hoe we de relatie met huurders kunnen versterken. Dit leverde 17 inzichten en tips op. Over elk van deze inzichten schrijven we een kort artikel.
Als we bewoners écht centraal stellen, dan zijn de medewerkers diedagelijks contact hebben met bewoners en woningzoekenden de sleutelfiguren in onze organisatie. Dus onze Wijkbeheerders, huismeesters, woonconsulenten, opzichters, verhuurmedewerkers, baliemedewerkers, KCC-medewerkers en vaklieden zijn de belangrijkste mensen.
Hoe kunnen we hen versterken? We zien minstens drie manieren:
Maken onze frontmensen wel echt contact met bewoners? Is er ruimte voor een gesprek dat verder gaat dan het proces? Een contact dat meer inhoudt dan het afhandelen van het reparatieverzoek, de klacht, de controle van de inkomensgegevens of de overlastmelding?
Vinden we dat als organisatie belangrijk? Moedigen we dit aan en waarderen dit? In de afgelopen jaren stonden snelheid en efficiency centraal, zeker ook bij de frontmensen. KCC-ers worden vaak aangestuurd om snel het gesprek te beëindigen, want de volgende klant staat alweer in de wacht. Medewerkers ervaren tijdsdruk en werken op een hoog tempo. En dit professionele tempo ligt vaak veel hoger dan het tempo van onze bewoners. Is er wel echt contact?
Het klinkt zo simpel en logisch. Als bewoners en woningzoekenden de belangrijkste stakeholders zijn buiten je organisatie, dan zijn je frontmensen de belangrijkste mensen in je organisatie.
Via hen zit je bewoner aan tafel. Maar hebben we dat ook zo georganiseerd? Als we plannen maken voor verduurzaming, herstructurering of strategisch voorraad beleid, wanneer komen dan de frontmensen aan tafel? Welke ruimte hebben frontmensen om hun eigen werkprocessen en taakinvulling te bepalen, en bijvoorbeeld de keuze te maken of ze functiegericht of wijkgericht willen werken?
Hoe waarderen we onze frontmensen? Als we kijken naar de beloning, dan behoren bijvoorbeeld KCC-medewerkers, wijkbeheerders, huismeesters en vaklieden tot de laagstbetaalde medewerkers in de sector. Dat zegt iets.
Maar waardering gaat over meer dan geld alleen. Voelen frontmensen zich gewaardeerd door hun organisatie? Worden zij gehoord? Hebben ze invloed op de manier waarop ze hun werk organiseren en uitvoeren? Zijn ze succesvol? Ervaren ze dat ze het verschil kunnen maken?
Kortom, corporaties die het front versterken:
Harry Vlaar