Hoge verwachtingen, risico op reputatieschade

Het nieuwe kabinet begon voortvarend op het dossier wonen. De nieuwe minister presenteert in rap tempo beleidsvoornemens en prestatieafspraken voor de woningmarkt. Ambitieus, dat is een ding wat zeker is. Spelers en specialisten op de woningmarkt kijken met gemengde gevoelens naar de plannen.

26 september 2022

Blij dat woningcorporaties de ruimte krijgen. Maar ook bezorgd omdat het stellen van prestatienormen één is en het kunnen leveren twee. Insiders zien dat investeren het kleinste probleem is. De grootste uitdaging zit in randvoorwaarden zoals beschikbare menskracht bij bouwbedrijven, stikstofruimte, beschikbaarheid van grond en bouwmateriaal.

Politiek opportunisme
Aan ‘willen’ ervaren we bij woningcorporaties geen gebrek. Onze klanten popelen om te beginnen, vaart te maken en te leveren. Misschien nog wat schuchter, maar de geest is uit de fles. Ook wij staan overigens in de startblokken om te helpen! We zijn wel beducht op de stijgende verwachtingen. “De verhuurderheffing is weg, dus jullie kunnen weer bouwen”. “Waarom schiet het niet op?” Bovendien popt periodiek het beeld op dat woningcorporaties schatrijk zijn en op hun centen zitten. En dat terwijl huurders lijden onder energieprijzen. Woningcorporaties zijn een makkelijk slachtoffer van politiek opportunisme en de journalistieke behoefte aan een scoop.

Keuzes lange termijn
Het venijn van de berichtgeving speelt vooral op langere termijn. De volkshuisvesting worstelt zich los van negatieve beelden uit het verleden. Binnen 3 jaar komen opnieuw kabinetsverkiezingen. Dan staat de woningmarkt nog steeds hoog op de agenda. Welke keuzes maken politieke partijen dan? Zijn corporaties de verlosser, of opnieuw de gebeten hond? Terugkijkend leren we dat het woonprotest in de aanloop van de verkiezingen de stemming deed kantelen. Toen de publieke nood op de voorpagina verscheen en de belofte van corporaties duidelijk werd, was de verhuurderheffing snel weg… (Ook deze uitspraak kent een zeker opportunisme, dat zie ik).

Uit bovenstaande inzichten halen we twee hoofdstrategieën om de reputatie van woningcorporaties te blijven versterken.

Spoor 1: Vertel en leg onvermoeibaar uit
Leg onvermoeibaar en tot vervelens toe uit hoe de sociale woningvoorraad een spaarpot voor onze kinderen is. Al het in woningen geïnvesteerde geld blijft beschikbaar. Onze kinderen kunnen het gebruiken om opnieuw te bouwen en te onderhouden. Alles wat je echter nu opmaakt, kun je later niet meer gebruiken. Isoleren is een goede investering, huur verlagen is een greep in de spaarpot van onze kinderen! Leg maar uit hoe onverantwoordelijk de ‘Follow the money’ analyse eigenlijk is. In de krant, op LinkedIn, bij je stakeholders, in je eigen media, bij de nieuwe raadsleden, op de lokale omroep en op verjaardagen en feestjes natuurlijk

Spoor 2: #Doezelfeensmee
Prikkel je hele organisatie om huurders die het moeilijk hebben te helpen. Collectief, maar ook als individuele medewerker. Moedig collega’s aan om de wijk in te trekken en te helpen. Waarmee? Met alles wat je tegenkomt: besparen, schuld saneren, een voedselpakket, de weg vinden binnen instanties, burenruzie, tweedehands kleding, contact met de school of de gemeente. Vraag bewoners om je te helpen, om andere bewoners te helpen, om contact te leggen, om bij je te komen werken of helpen. Gebruik je als organisatie je corporate communicatiekracht om te laten zien dat je bondgenoot bent van je bewoner. Vertel de verhalen van bewoners en verspreidt hun problemen en successen. Verwoord namens hen hun nood, ook als het tegen jou zelf gericht is. Help hen in voorkomende gevallen om zich te organiseren en in actie te komen. Zo krijgen je bewoners een bondgenoot en een stem. En krijg jij een niet te negeren maatschappelijke positie.

Vannimwegen helpt je graag. Met communicatieplanning, woordvoeringslijnen, een huisbezoek- of #doezelfeensmee project.

Erik-Jan Hopstaken

Meer weten?

Erik-Jan vertelt je er graag meer over

06 55 36 18 60

ej.hopstaken@vannimwegen.nl