Meer weten?
Robert vertelt je er graag meer over
06 53 23 39 30
Het politieke midden ‘won’ de verkiezingen van de flanken. Is het ook winst voor goed woonbeleid?
Langjarig stabiel beleid…
Vanuit meerdere sectoren, op meerdere thema’s (klimaat, industrie, agrarische sector, wonen, infra) is de grondtoon: “Overheid, bied stabiel beleid, zodat we weten waar we aan toen zijn en ons bedrijf en onze investeringen daarop kunnen inrichten.” Het vertrekkende kabinet bood dat stabiele beleid niet. De Wet Versterking Regie Volkshuisvesting ging, met de nodige vertraging, naar de Eerste Kamer. Op de valreep werd nog 2,5 miljard voor infrastructuur t.b.v. woningbouw beschikbaar gesteld. Aan stikstof en netcongestie werd weinig gedaan, en door de huurbevriezing werden woningcorporaties onzekerder over de stabiliteit van hun meerjareninvesteringsbegroting.
…door een breed middenkabinet…
Een breed en capabel middenkabinet kan vertrouwen in de democratie terugbrengen door meters te maken op het belangrijkste thema uit de verkiezingen: Wonen. Lang leek woningbouw vooral een technocratisch probleem, maar ideologie doet ertoe. Juist de combinatie van ideologieën (ruimte voor de markt én sterke volkshuisvesting én regie bij de overheid én financiële en beleidsmatige stabiliteit) is nodig. Hoopvol en zonder zondebokken.
…dat de vele uitdagingen oppakt…
Inhoudelijk zijn de uitdagingen groot. Grondbeleid blijkt spitsroedenlopen tussen eigendomsrecht en de noodzaak om bebouwbare grond ook daadwerkelijk te bebouwen. De belangen van woningzoekenden en wonende (zie hypotheekrenteaftrek en bezwaar maken) zijn nog niet in evenwicht. Ook de samenwerking tussen verschillende overheden (rijk, provincies en gemeenten) vertoont barsten. Het bouwen voor wonen en zorg komt maar moeilijk uit de startblokken. De pendule betaalbaarheid en een goed investeringsklimaat is naar betaalbaarheid gegaan, maar levert dit ook voldoende investeringen op? Wat kan en moet de Rijksoverheid bijdragen? En houden we in de vaart van aantallen bouwen voldoende oog voor kwaliteit van samenleven?
…en voor rust zorgt in de portemonnee en aan de overlegtafels
Woningcorporaties zijn gebaat bij langjarige duidelijkheid over hun financiële positie. We moeten echt af van het jaarlijkse gesteggel over de huuraanpassing (zie ons artikel over participatie ). Eén centraal opgelegde systematiek, geeft duidelijk en rust voor corporaties, financiers en huurdersorganisaties.
Samenhang is nodig
Waar we op deelgebieden wel beweging zagen, was de samenhang ver te zoeken in de afgelopen jaren. De woningcrisis wordt pas opgelost als er stabiel en samenhangend beleid komt. Dat vraagt politiek lef en bestuurlijke daadkracht. We wensen daarin de formerende partijen veel wijsheid en ons als kiezer een beetje geduld en vertrouwen.
Robert de Heer