Meer weten?
Harry vertelt je er graag meer over
06 51 81 31 61
Meer inspiratie, minder zelf weten
Doen is het nieuwe denken
Zo rond mijn dertigste zat ik persoonlijk een beetje vast. Ik was niet ongelukkig, maar ook niet blij. Niet blij met mijn baan, niet blij met mijn relatie en niet blij met mijn leven in het algemeen. Ik besloot een training te volgen en deed daar het inzicht op dat alles veranderde. Dat deel ik hier graag.
20 april 2025
In je leven nader je een kruispunt. Dus je kunt rechtdoor, linksaf, rechtsaf of terug. Hoeveel opties zijn er dan? Het juiste antwoord is vijf! En veel mensen, waaronder ik in die tijd, kiezen die vijfde optie. We staan stil en proberen te bedenken welke weg we het beste kunnen nemen. Maar kun je dat wel overzien en bedenken terwijl je stil staat? En kost dat denken niet heel veel energie? De enige manier om de juiste weg te vinden is gewoon doen. Sla een weg in en kijk wat er op je pad komt. En als dat niet bevalt, keer om en kies een ander pad.
Ik nam dit ter harte en kwam in beweging. Twee jaar later had ik een andere baan, woonde in een andere stad, ontmoette een andere partner en werd vader. En ja, ik was en ben erg blij met deze keuzes.
Ook corporaties zitten vast
Veel corporaties zitten ook een beetje vast, zeker op gebied van leefbaarheid en participatie. Zij zien de leefbaarheid in veel buurten achteruitgaan, dat zij grote groepen huurders niet in beeld hebben en dat er steeds minder vrijwilligers zijn die mee willen doen in bewonerscommissies en huurdersorganisaties. En in plaats van daar gewoon iets aan te doen, gaat de tijd en energie naar het maken van plannen en beleid. In plaats van wijkprofessionals nemen zij daarom beleidsadviseurs, assetmanagers en programmamanagers aan.
De corporatie die eerst beleid maakt en daarna pas in actie komt stapt in dezelfde valkuil als mijn dertigjarige ik. Je kunt niet vooraf alles bedenken en voorspellen. En terwijl je daar als organisatie wel heel druk mee bent, gebeurt er in de leefwereld van de huurder helemaal niets.
Maar we kunnen toch niet zomaar wat doen?
Ik hoor vaak: “We kunnen toch niet zomaar iets doen? We moeten eerst bedenken wat we gaan doen? Waar we van zijn? Welke rol we pakken en welke rol netwerkpartners en bewoners spelen? Waarop we sturen? Welke instrumenten we gebruiken? Processen inrichten?”
En hoe logisch dat allemaal ook klinkt, ik raak er steeds meer van overtuigd dat al die plannenmakerij niet gaat leiden tot betere participatie en veerkrachtiger wijken. Want werken die plannen in de praktijk wel? Zitten huurders wel te wachten op inclusie, het samen vormen van een gemeenschap en het meedoen aan nieuwe participatievormen? De enige manier om daarachter te komen is doen. Want alleen zo doen we de ervaring waarop we verder kunnen bouwen.
Wat is nodig om in actie te komen?
Dus ik stel liever een andere vraag: Wat is er nodig dat je als organisatie durft om in actie te komen? Ik denk dat er drie zaken nodig zijn:
- Bedoeling
Het is belangrijk dat de corporatie en de medewerkers de bedoeling helder voor ogen hebben. Waar staan we voor? Wat bieden we onze huurders? Bijvoorbeeld een fijne woning in een fijne buurt. - Vertrouwen
Heb vertrouwen dat medewerkers in het veld weten wat de bedoeling is en van daaruit de juiste keuzes maken. Want het is echt niet moeilijk om te constateren dat het in een woning of buurt even niet fijn wonen is. Geef medewerkers ruimte om in actie te komen om daar iets aan te doen. En accepteer dat ze hierbij af en toe fouten kunnen maken. - Leren
Leer van ervaringen. Niet alleen als medewerker, maar ook als organisatie. Waarom werkte deze interventie zo goed? Hoe kunnen we dat vaker doen? Wat kunnen we leren van dit project?
Conclusie
Corporaties willen het graag goed doen. Maar goed doen begint niet bij een beleidsnotitie of een nieuw ondernemingsplan, het begint bij durven bewegen. Niet alles hoeft uitgedacht, uitgewerkt en afgestemd voordat je iets doet. Juist door te doen ontstaat inzicht, verbinding en verandering.
Dus stop met wachten op het perfecte plan. Zet die eerste stap. Doe iets. Leer ervan. En doe het daarna beter.
Harry Vlaar